Στης σκέψης μου την μοναξιά,
ερχεσαι πάλι ομορφιά
με ενα φιλί σου με ξυπνάς,
ο έρωτας ,γεννήθηκε για μας
με πόθο γλυκό σ' αναζητώ
στην αγκαλιά μου σε κρατώ
χειλάκια κόκκινα, γλυκά,
με πλημμυρίζουν με φιλιά
ακούω της καρδιάς τον χτύπο
απο του κορμιου τον κηπο
κι όταν μωρό μου με κοιτάς
ξέρω, πόσο πολύ με αγαπάς
νιώθω κάθε μέρα πως αλλάζω,
το ονομά σου όταν φωνάζω
μακρυά σου μωρό μου υποφέρω,
να μπορούσα κοντά μου να σε φέρω
μου λείπεις, δυο λέξεις μόνο...
που σου φερνουν τόσο πόνο!

είμαι πάντα εκεί...ο φύλακας ,ο άγγελός σου...
ΑπάντησηΔιαγραφή