πολλα εμποδια θα βρουμε στον δρομο μας, αν ομως οι καρδιες μας αγαπανε ειλικρινα, ολα θα ξεπερνιουνται... για αυτο μωρο μου ... να μ αγαπας.. οσο μπορεις , να μ αγαπας!
συναντάς ανθρώπους στη ζωή σου ,που το μόνο που εύχεσαι γι' αυτούς είναι να είναι πάντα καλά....και το εύχεσαι συνεχώς ,ακόμη κι όταν δεν το ακούς....αυτούς τους ανθρώπους τους έχεις αγαπήσει αληθινά και βαθιά....
το σώμα μου έχει κρατήσει τ' αποτυπώματά σου... κι ό,τι κι αν μας χωρίζει, όσα σύνορα κι αν υπάρχουν ανάμεσά μας,όλα χάνονται τις ώρες που τα χέρια σου μ' αγγίζουν,τις ώρες που σε φοράω πάνω μου,κατάσαρκα... που βουτάω στην άγρια θάλασσα του έρωτα μαζί σου ...εκεί...
σ' ένα παρόν θαμπό και σκοτεινό το μόνο που μπορείς να κάνεις, για να καταργήσεις την μοναξιά σου, είναι...να ελπίζεις,να αντέχεις, να θυμάσαι,να ξεχνάς... να 'χεις μια αφορμή... μια σκέψη... τις μέρες μου τώρα, στις δίνω για δώρα...
εν αναμονή... των αισθήσεων... των στιγμών... της αδημονίας... του πόθου... της έξαψης... να σε νοιώσω για μια ακόμη φορά... ξανά και ξανά... να διεγείρεις τα ένστικτά μου... να ξυπνάς το πάθος μου ... την επιθυμία μου... αχόρταγα κι ηδονικά... μου 'χεις λείψει ,μωρό μου...
αυτό που μας κρατάει μαζί,είναι κάτι που κανείς μας δεν μπορεί να εξηγήσει απόλυτα...είμαστε δεμένοι μ' έναν παράξενο τρόπο,χώρια κι όμως μαζί,μακριά ο ένας απ' τον άλλον κι όμως τόσο κοντά... να νοιώθουμε ο ένας την παρουσία του άλλου μέσα απ' την απουσία...να επιθυμούμε το "λίγο ακόμα" για να νοιώθουμε γεμάτοι... χωρίς εσένα πάντα κάτι θα μου λείπει... κάτι απ' τον εαυτό μου... η μισή μου καρδιά...