Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ο έρωτάς μου ...θάλασσα


κι όσο νερό κυλάει στη θάλασσα
κι όσο η ροή δεν σταματάει... 
την καρδιά μου έτσι εγώ σου χάρισα
και πάντοτε θα σ' αγαπάει

                              κι όσοι της άμμου κόκκοι αμέτρητοι
                              τον έρωτά μας που κοιτούνε
                              τόσοι ειν'οι παλμοί μου οι δυνατοί
                              τα μάτια μου μόλις σε δούνε
                              
                              

με τα μάτια της ψυχής μου...


έτσι ...σαν όνειρο υπάρχεις,
με χρώματα απαλά,τρυφερά
και στη ζωή μου πάντα θα 'χεις
θέση ξεχωριστή μες στην καρδιά

                            θα 'ναι τα χάδια σου για μένα
                            δροσερό αεράκι του καλοκαιριού
                            κι η αγάπη που νοιώθω εγώ για σένα
                            ατέλειωτη σαν το μπλε του ουρανού

                                
                     ...αν μπορούσες να δεις,αγάπη μου,
        ...πώς σε βλέπουν τα μάτια της ψυχής μου... 

κι είναι η στιγμή μου....


...δεν τολμούσα να νοιώσω...να αφεθώ...
να αισθανθώ...να αγαπήσω...να ζήσω...
...κι όταν μπήκες εσύ στη ζωή μου...
όλα άλλαξαν...
...κι όμως,είναι δυνατόν να γίνονται δυο άνθρωποι "ένα"!!!
...κι είναι η στιγμή μου να το ζήσω...
                                                        μαζί σου...

σ' αγαπούσα πριν μας δω μαζί,ψυχή μου


δεν ξέρω ποιος απ' τους δυο μας ήταν στ' αλήθεια πιο μόνος,πριν αποφασίσει η ζωή να μας φέρει στο ίδιο σταυροδρόμι και να συναντηθούμε...
κι ούτε ξέρω ποιος άραγε από μας το περίμενε πιο πολύ...
ποιος το είχε ζήσει στη φαντασία του...στα όνειρά του...ή ακόμη και σε μια φευγαλέα στιγμή της ζωής του...
Αν μια  στιγμή μπορεί να τ' αλλάξει όλα...
τότε...ναι...ήταν η στιγμή που σε γνώρισα,καρδιά μου...
...κι ας άργησες τόσο...κι ας άργησα κι εγώ ίσως...
...κι έγινες η συντροφιά μου...η μέρα μου...η νύχτα μου..
η γεύση μου...η αφή μου...οι λέξεις μου...οι εικόνες μου...τα ένστικτα και οι επιθυμίες μου...ο φίλος μου κι ο εραστής μου...η αγκαλιά και το χάδι μου...το φως στα σκοτάδια μου...η στροφή στην ευθεία πορεία μου...
το καρδιοχτύπι και η λαχτάρα μου...
...κι έγινες...κι έγινες...και πόσα ακόμη θα μπορούσα να σκεφτώ και να γράψω...
...κι ας έλειψες τόσο πολύ απ' τη ζωή μου...
...κι ας ήρθες λίγο πριν το τέλος...κι ας κρατήσει όσο κρατήσει...πολλές φορές "η στιγμή" είναι πιο δυνατή από το"πάντα"...
Είναι τόσο πολυυυυυυυύ...αυτό το λίγο!!!

                                          Σ'αγαπούσα πριν μας δω μαζί,
                                             ψυχή μου...

ακόμη πιο πολύ...

καρδουλίτσα μου γλυκιά
ακόμη ένα πρωινό μαζί σου εδώ
λες και πίνουμε παρεούλα το καφεδάκι μας
η αίσθησή σου ολοζώντανη,μ'αγγίζεις...
μπορώ να σε νοιώσω,την ανάσα σου ...
έρχεσαι πλάι μου και μ'αγκαλιάζεις
ρωτάς αν σ' αγαπώ και σήμερα...
ακόμη πιο πολύ,μωρό μου,σου απαντώ

                                                                   ακόμη πιο πολύ...


Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

ο βυθος σου



εγω θα κολυμπω παντα στον βυθο σου 

να μην μου τέλειωνες ποτέ....

...θα 'θελα να ήταν το κορμί σου 
θάλασσα ...
 ατέλειωτα να ταξιδεύω...
και η καρδιά σου πορφυρή φωτιά ...
να καίγομαι...
κι εγώ να την μαγεύω...

νέκταρ θεϊκό...

...μαζί σου ο έρωτας είναι 

ανάσα ζωής,πνοή ηδονική...

ένωση θεϊκή...

αισθήσεις ,σώμα και ψυχή...

όλα εσύ ...βασανάκι μου...γλυκό

καρδούλα μου...
ψυχή μου γλυκιά...
μελαγχολικά μου ματάκια...
μωράκι μου...
αγαπούλα μου...
χαρά μου...
ονειράκι μου...



...μαζί σου στα ταξίδια μου τα μακρινά ...
της ψυχής και της σάρκας...
να ξυπνάς τα "θέλω" μου...
να δυναμώνεις τους χτύπους της καρδιάς μου...
να τρελαίνεις τις αισθήσεις μου...
αισθήσεις μυστικές και πρωτόγνωρες...
σκέψεις κρυφές,ερωτικές...


τι να πω για σένα 
χαρά μου!...
το όνειρο της μέρας μου...
η μοιραία μου διαδρομή...
ο αναστεναγμός μου
δύση μου κι ανατολή

μια έλξη δυνατή ,ακατανίκητη...  
πάθος ασίγαστο που όλο δυναμώνει...
ανάσα μου μεθυστική...
επιθυμία μου ατέλειωτη...
να κυριεύεις το κορμί...
το μυαλό...το είναι μου ολόκληρο...



                                            όλα εσύ...βασανάκι μου...
                                                αρχή και τέλος μου...εσύ..

θα ζεις πάντα μέσα μου...

θα σ' έχω στα στήθια μου καρδιά...
στη δίψα μου νερό...
στο σώμα μου η ψυχή...
εικόνα στο μυαλό
                              θα σ'αγαπάω πάντα


να 'μαι εκεί κάθε πρωί...

...να 'μαι η πρώτη σου αγκαλιά κάθε πρωί...
...να 'μαι εκεί,λαχτάρα στο φιλί...
...να 'μαι η αίσθησή σου η τρυφερή
...να'μαι στα χείλη σου γεύση γλυκιά
...να ξεκινάει η μέρα σου ερωτικά

ψυχή μου,καλημέρα!

τον έρωτά σου περιμένω


πολύτιμη στιγμή το άγγιγμά σου
τα χείλη σου όταν περιμένω
και χάνομαι στο κοίταγμά σου
γεννιέμαι πάλι και πεθαίνω

μέσα στα μάτια σου βυθίζομαι
κι οι αισθήσεις μου κραυγάζουν
στα χέρια σου  αφήνομαι
τον έρωτα μου τάζουν







σ αγαπώ για το τώρα,το πριν,το μετά και το....πάντα


σ ' αγαπώ για την κάθε στιγμή που μου χαρίζεις...
σ' αγαπώ γιατί χάρη σε σένα ,ένα χρόνο τώρα,ζω...
σ' αγαπώ για όλα όσα περιμένω να ονειρευτώ μαζί σου...
σ' αγαπώ για να μπορεί η καρδιά μου να χτυπάει δυνατά...
σ' αγαπώ για το τώρα,το πριν,το μετά και το....πάντα
...κι όσο μου επιτρέπεις,θα 'μαι εδώ
...κι όσο περνάει απ' το χέρι μου ,θα φροντίζω να μην τελειώνει ποτέ...
...κι όλο να δυναμώνει αυτό που μας ενώνει...χωρίς να βλέπουμε το τέλος της διαδρομής...κι όλο πάλι να ξεκινάει από την αρχή...

ο χρόνος σταματάει πάντα στην αγκαλιά σου...μωρό μου


...άλλη μια μέρα χωρίς εσένα,μωρό μου...
όλα είναι διαφορετικά όταν λείπεις...
ακόμη και οι ώρες,τα λεπτά...
η αίσθηση του χρόνου,βασανιστική...
όπως βασανιστική είναι πάντα η απουσία σου...απλά,γιατί ο δικός μου χρόνος σταματάει πάντα εκεί...στην αγκαλιά σου...τις ώρες που είμαστε μαζί...
Πώς να μετρώ το χρόνο χώρια σου;
είναι μια μέρα ακόμη που μου λείπεις;
Θέλω να τον μετρώ αντίστροφα...
σαν μια μέρα λιγότερη από την επόμενη φορά που θα σε δω και πάλι...
μόνο έτσι είναι υποφερτή η κάθε μέρα μακριά σου...να νοιώθω ότι με φέρνει πιο κοντά σε σένα...κι όταν βρεθούμε και πάλι,να σταματήσω εκεί το χρόνο,τις ώρες,τα λεπτά,τα δευτερόλεπτα...και να σε χορτάσω...εσένα,την αγάπη σου,τα φιλιά σου,το άγγιγμά σου,τις ανάσες σου,τα μάτια σου,τη γλυκιά μορφή σου,τα χείλη σου,τα δάχτυλά σου πάνω μου,το κορμί μου κολλημένο στο δικό σου,τον έρωτα σου να με γεμίζει....να χορτάσω τη ζωή που παίρνω όταν είμαστε μαζί,εσύ και γω,μόνο εμείς...ο κόσμος μου όλος...

...και κάθε βράδυ λέω πως είμαι δυνατή γιατί άντεξα άλλη μια μέρα μακριά σου,
αγάπη μου...



...πόσο μου λείπεις...

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

κράτα με σφιχτά,αγαπάκι μου....

...μέσα από σένα φτάνω στο Θεό
...μάτια λατρεμένα,να 'σουνα εδώ
έλα έρωτά μου,δώσε μου φιλιά
να 'χω τη δική σου, τη ζεστή σου αγκαλιά...

για σενα...

Σ αγαπώ και μαζί σου ξαναζώ
Μ' αγαπάς και ονειρεύομαι πετώ
στο μεγάλο ταξίδι που με πας
σ' ένα κόσμο που φτιάχτηκε για μας















πονηρες επιθυμιες

στο δωματιο της νυχτας
ερωτικες αμαρτιες
προκαλουμενες σκεψεις
απο πονηρες επιθυμιες..

κορμια ανυπομονα
για του ερωτα τις μαχες
παιχνιδι ηδονης
να ματωνουν οι σαρκες

το κρεβατι η αρενα
που γεμιζει φιλια
και στα αποκρυφα σημεια
το παθος μας βαζει φωτια

οι ανασες  στα στηθη
και οι αισθησεις τρελές
γεμιζεις χαδια το κορμι μου
και μου λες ποσο με θες!  
:)








Όταν έχω εσένα


Όταν έχω εσένα
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ν΄ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά
να πιάνω μες τα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω






μου λείπεις...το ξέρεις;

καμιά φορά νοιώθω την ανάγκη να σου πω....

της καρδιας ο παλμος


στης καρδιας τον παλμό
του  ερωτα  η πηγη
νιωθω τον σφιγμο
στου λαιμου το φιλι

στο κορμι μου αμαρτιες
των χαδιων σου ζητω
οι δικες μας εμπειριες
σε ενα στρωμα υγρο ;)

κόκκινο φιλί ...

κόκκινο φιλί
κόκκινο κρασί
χάθηκα μαζί σου...
κι εγώ μαγεύομαι και σ' ερωτεύομαι...
κι είσαι ο πόνος μου ο πιο γλυκός...
και παγιδεύομαι μέσα στο φως...
κόκκινο φιλί ,κόβει σαν γυαλί...
μες στα δυο σου μάτια η ανατολή...
κόκκινες στιγμές 
λέξεις μυστικές
κόβουνε τα χάδια τις αναπνοές...

μια καρδούλα για σένα χτυπά...

μια καρδούλα για σένα χτυπά
κι από σένα παίρνει παλμό
καίει μέσα της μια  φωτιά
κι ας μην είσαι εδώ...

                                                σ' αγαπώ...

η πιο μεγάλη αγάπη μου...ε σ ύ

...οι μεγάλες οι αγάπες 
δεν πεθαίνουνε
στον παράδεισο τα βράδια μας πηγαίνουνε

...πόσες ,άραγε ,τέτοιες αγάπες να συναντάμε στη ζωή μας;

η πιο μεγάλη αγάπη μου είσαι  ε σ ύ ...

είσαι πάντα εδώ...κι απλά ήθελα να σ' το πω...


να ταξιδεύουν τα χέρια σου στο σώμα μου...
να ταξιδεύω κι εγώ στο πέλαγος του έρωτά σου...
να ξεδιπλώνονται στο έπακρο οι αισθήσεις μου...
στιγμές έντονες ...γεμάτες ζωή...
Να σου πω όμως ποιο είναι το μαγικό;το παράξενο;
....αυτές τις στιγμές τις νοιώθω,τις "ζω" ακόμη  κι όταν δεν είσαι εδώ....αρκεί να κλείσω  για ένα λεπτό τα μάτια μου ...
έτσι σε καληνυχτώ κάθε βράδυ,μωρό μου...
...γιατί η αγάπη και ο έρωτας δεν είναι δεδομένα ...και είναι όμορφο να εκφράζονται....με λόγια ...με σκέψεις...με πράξεις....στην παρουσία ...στην απουσία....αρκεί να τα νοιώθεις και να νοιώθεις και την ανάγκη να τα μοιράζεσαι με το πρόσωπο που σου  τα προκαλεί ...και γω μαζί σου....ν ο ι ώ θ ω .....

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

στην καρδιά μου εσύ,κρυφή πυρκαγιά

...το μόνο σίγουρο είναι πως δε βρεθήκαμε τυχαία εμείς οι δυο...οι ζωές μας έμελλε να σμίξουν έστω και μ' έναν περίεργο,παράδοξο τρόπο...για να γράψουμε το δικό μας κεφάλαιο....με κόκκινα έντονα,της καρδιάς, γράμματα...για να ανάψει μια δική μας κρυφή πυρκαγιά...που σιγοκαίει αλλά  αντέχει ...
άξιζε ,μωρό μου,απλά να συναντηθούμε...
                                                                   σε λατρεύω...

και θα σ ' αγαπάω...

και θα σ'αγαπάω
...στους δρόμους  που με θες
...πάντα πλάι σου...κι ας λείπω..ως τον δικό σου ουρανό...ως τα ταξίδια που εσύ θα λες "μπορώ"...ως τη διαδρομή που θα μπορείς ν' αντέξεις και να "δώσεις"...ως εκεί που θα χρειάζεσαι...
εγώ απλά ...θα σ' αγαπώ...
και θα υπάρχεις στην ψυχή μου 
έτσι όπως το...ονειρεύτηκα...
ως....

καμια δεν μπορει να συγκριθει μαζι σου



καμια δεν μπορει να συγκριθει μαζι σου
και την καρδια μου να αγγιξει, οπως εσυ 

αγάπη ,έρωτας και λογική....Μαζί;

ας προσέξουμε καλά αυτό το βιντεάκι,δεν έχει λόγια συνηθισμένα ενός τραγουδιού,μα τα "λόγια" του είναι "λόγια καρδιάς","λόγια ψυχής"...ακόμη και η θέση των λέξεων ,παίζει κι αυτή το ρόλο της όταν μιλάμε για το θαύμα της αγάπης,το πάθος του έρωτα και .....τη λογική.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

ο έρωτας μικρός θεός...

να 'χα τα μάτια σου για ουρανό
που μέσα τους σκορπάω
κάθε φορά που σε κοιτώ
και σου φωνάζω "σ' αγαπάω" 

να 'ταν τα  χέρια σου φωτιά
γλυκά σαν μ' αγκαλιάζεις
ν' ανάβουν,Θεέ μου,πυρκαγιά
πλάι μου σαν πλαγιάζεις

να ΄ταν η αγάπη όλο το φως
των αστεριών τη νύχτα
κι ο έρωτας μικρός θεός
ψυχή μου....καληνύχτα!

                       ...όλα εσύ,
                      ...παντού εσύ,
                     ...αγάπη μου.




σε θελω τοσο





Σε θέλω φως μου, 
κι όλα τα δίνω το κατώφλι να διαβώ, 
αυτό που φέρνει, 
σένα άλλο κόσμο που θα σ’έχω μόνο εγώ


ο δρομος

με κανεις να ξεχναω πως να αναπνέω
εισαι στην ζωη μου εσυ,οτι πιο ωραιο
θελω ν'αφησω πισω μου ολο το παρελθον,
και μαζι σου να ζησω ενα ομορφο παρον

εισαι η γυναικα που εκλεψε την καρδια μου
να σε χω παντα θελω,μεσα στην αγκαλια μου
σε ακολουθω και παραδινομαι στου ερωτα την τρελλα
απλωσε και αποψε τα φτερα ,στα ονειρα μου ελα!

πες μου μοναχα,δειξε μου τον δρομο
τι ψαχνω θες να μαθεις, αγαπη μονο
κι αν στη ζωη δεν ειχα ομορφες στιγμες
τωρα εχω εσενα,και  μου γιατρευεις τις πληγες


στα πλήκτρα του κορμιού σου

σήμερα καρδιά μου 
δεν θα πούμε 
καληνύχτα...

μαζί....όλη νύχτα....

μαλώνω την καρδιά μου...


στ' αλήθεια,πόσο σκληρό!!! να σκορπίζεσαι....
και μετά;μετά ,τι;μετά βάζεις απέναντι την καρδιά  σου
και την δικάζεις...άλλες φορές της  δίνεις ελαφρυντικά κι άλλες την καταδικάζεις ως ένοχη δίχως αμφιβολία.
Κι όλο αυτό,γιατί;γιατί κάποια στιγμή αποφάσισες να τα βάλεις με την μοίρα σου ....και τι περίμενες; πως θα κερδίσεις;απατάσαι,καρδιά μου...Όταν η ζωή σου έχει χαράξει την πορεία της,την πορεία που όρισε η μοίρα σου,όσο σκληρή κι αν είναι,τότε...έχεις μεγάλο θράσος ,καρδιά μου,να τα βάζεις μ' αυτήν...Ξέρω,
σκέφτηκες πως,δεν μπορεί,κάτι σου χρωστάει η ζωή και οφείλει να στο δώσει....Μα,γιατί είσαι τόσο αφελής,καρδιά μου;Γιατί;Επειδή λαχταράς να ζήσεις τ' όνειρό σου;το δικό σου παραμύθι;
Μα ,εδώ μιλάμε για τη ζωή,την αληθινή ,την σκληρή και αμείλικτη...Μα,δεν έμαθες τίποτα ως τώρα ,
καρδιά μου;Δεν σου έφτασαν τα μαθήματα που έχεις ήδη πάρει;Πώς τολμάς και επιμένεις;
Θα 'πρεπε να ξέρεις καλά πως μόνο όταν φυλάγεσαι 
βγαίνεις κερδισμένη...Τα πράγματα είναι απλά...
Κράτα άμυνες,ύψωσε τείχη,κρύψου  πίσω απ' αυτά και τότε ,και μόνο τότε,θα είσαι ασφαλής...Μα,εσύ καρδιά μου,δεν ακούς,δεν προσέχεις,τολμάς...
Και τώρα; τώρα αιμορραγείς; υποφέρεις;  πονάς;
Γιατί,καρδιά μου;Αντέχεις ν' ακούσεις το γιατί;
Θα στο πω,μπας και πάρεις το μάθημά σου...
Γιατί αποφάσισες να δοθείς,χωρίς όρους,χωρίς όρια,
αποφάσισες να τα δώσεις όλα για όλα,να γίνεις προσφορά και θυσία....
Ξέρω,ξέρω πως δε σε νοιάζει και δεν το μετανοιώνεις 
γιατί είσαι πεισματάρα και γιατί αυτή τη φορά το ήθελες ,όσο τίποτα άλλο,να βγεις κερδισμένη...
αχ,καρδιά μου....
Κι εξακολουθείς να πιστεύεις ότι χάθηκε απλώς μια μάχη κι όχι ο πόλεμος...κι εξακολουθείς να θες....να θες....να θες....να θες....
Πάλεψε,λοιπόν,δεν μπορώ να σου αλλάξω γνώμη,καρδιά μου,εξάλλου αυτή είναι και η τελευταία σου ευκαιρία....ο τελευταίος αγώνας που δίνεις...ο τελευταίος σου σταθμός...


Δως τα όλα ,λοιπόν,αφού έτσι θέλεις,αφού δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς...αφού  τα "θέλω" σου είναι το λάβαρο κι ο οδηγός σου....μα, πρόσεχε!!!!

θα ζω με την απουσία σου...


δεν είσαι εδώ κοντά μου
να βλέπω την μορφή σου
να ζω τον έρωτά μου
εγώ μες  στη ζωή σου


κι είναι η απουσία ένας λυγμός
που μέσα μου ουρλιάζει
να συνηθίσω πες μου πώς;
αυτό που με τρομάζει...

δεν έχω όμως επιλογή
αφού η καρδιά ορίζει
πως τη δική μου τη ζωή
η απουσία σου θ' αγγίζει...




θα μείνει μεταξύ μας

λύτρωση κρυφή,
ο έρωτας που καίει 
το κορμί μας....

κοντά σου μωρό μου ....

κλείνω τα μάτια κι είμαι εκεί
κοντά σε σένα εγώ καρδιά μου
να γίνει η αγκαλιά σου φυλακή
να νοιώθεις το άγγιγμά μου....


παίξε....τολμηρά απόψε

συνάντηση του έρωτα
για μας αυτό το βράδυ
κρυφά και αφανέρωτα
στο σώμα ένα χάδι

κι όταν το πάθος μου ξυπνάς
να μη δειλιάζεις,να τολμάς
κάψε με μες στη φωτιά σου
στον  πυρετό του έρωτά σου



Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

δωρο ζωης


Δεν αξίζει να υπαρχεις για ένα όνειρο?
Να μπορεις να λες πως ζεις κάτι μαγικό, κατι ονειρικό?
Να μπορεις να εχεις την ελπιδα μεσα σου,
να χαιρεσαι την ζωη, και την μαγεια της?
Μαγεια ηταν ο χρονος αυτος κοντα σου,
και αυτο το χρωσταω σε σενα μωρο μου,
σε σενα που εισαι παντα εδω , κοντα μου,
που  σε ακουω, σε νιωθω,σε ζω.
Φτασαμε  ως εδω, στο σημειο αυτο..
που συμπληρωνουμε το αλλο μας μισο.
Δεν φοβαμαι την αγαπη σου,
ειναι δωρο ζωης για μενα
δωρο που το προσφερουν μονο οσοι νιωθουν την πραγματικη αγαπη
Θα ειμαι εδω μωρο μου για σενα, ο ανθρωπος σου
οπως εγινες και συ για μενα..

σε σένα με χαρίζω...

κάποτε μου αφιερώθηκε αυτό το τραγούδι,
το λάτρεψα απ' την πρώτη στιγμή που το 
άκουσα και με συγκίνησε βαθιά...
Δεν ξέρω αν υπήρξα αντάξιά του,αν απογοήτευσα τον άνθρωπο που μου το αφιέρωσε και δεν κατάφερα να κερδίσω αυτό που εκφράζει...
Προσπάθησα,όμως,και το ήθελα μ' όλη τη δύναμη της ψυχής μου...
Ίσως και να του οφείλω μια "συγνώμη" ,αν 
δεν ήμουν αυτό που περίμενε...
Γίνεται,άραγε,αυτό;
Να "χαρίζεις" τον εαυτό σου σε κάποιον;
Θ' απαντήσω,σίγουρα,ΝΑΙ...
...γιατί,εγώ το ένοιωσα,πρώτη φορά στη ζωή μου (άλλωστε,αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μια φορά στη ζωή του καθενός),να 
"χαρίζομαι" σε κάποιον....και ήταν απλά
υπέροχο...
Ήρθε η σειρά μου,λοιπόν,να το αφιερώσω εγώ ,αυτή τη φορά,γνωρίζοντας πως τα λόγια του έχουν ήδη πάρει αληθινή υπόσταση.
                     αφιερωμένο ,με όλη μου την
                                            αγάπη....

''το άλλο μου μισό''...ένα κρυφό αγαπημένο βιβλίο



...λένε ,πως το βιβλίο είναι ίσως το μοναδικό δώρο που μπορείς να ανοίξεις πολλές φορές....
Πόσο όμορφα νοιώθουμε όταν κάποιος σημαντικός για μας άνθρωπος μας κάνει ένα τέτοιο δώρο...και συνηθίζεται να υπάρχει και μια αφιέρωσή του σ' εμάς.Τότε,παύει να είναι απλά ένα βιβλίο και γίνεται κάτι πολύτιμο που μένει στο χρόνο...Και το διαβάζουμε όχι μόνο με ευχαρίστηση αλλά με αγάπη,γιατί εξ' ίσου αγαπημένος είναι και αυτός που μας το χάρισε ...κι έχουμε κάτι δικό του,που τώρα είναι δικό μας...
...δικό μας!!!...μμμ...πολύ σημαντική έκφραση!!!
Είναι στ'αλήθεια δικό μας;Μα,φυσικά,θ'απαντούσε κάποιος αμέσως...
Ας δούμε μαζί ,λοιπόν,αυτό το βιβλίο...
Τίτλος του: ''Στο άλλο μου μισό''
μμμ....ενδιαφέρον!
Στην πρώτη του σελίδα ,αφιέρωση:

μμμ....επικίνδυνα ενδιαφέρον!
...Και,ξεκινάμε το διάβασμα...ή ,μάλλον όχι...
είναι τόση η αγωνία που μου προκαλεί ο τίτλος και η αφιέρωση....ας το ξεφυλλίσουμε...μια γρήγορη ματιά
Μμμ...ωραίο χαρτί,γυαλιστερό,όμορφα  γράμματα...κι εδώ;...σελίδες ,σχεδόν μαυρισμένες,δυσανάγνωστο κείμενο,ούτε που φαίνεται...κρίμα!τι να γράφει,άραγε...
Α,ωραία,παρακάτω είναι και πάλι εντάξει...
Εδώ;τι έχουμε εδώ;πολλές σελίδες,''δεμένες'' μεταξύ τους κι ένα σημείωμα που τις περικλείει:
"αυτές τις σελίδες απαγορεύεται να τις διαβάσεις,γλυκιά μου"...το αφήνω ασχολίαστο και προχωρώ...ξανά γραμμένες σωστά οι σελίδες
και...α!πάλι το ίδιο σημείωμα,πάλι "δεμένες και 
απόρρητες"σελίδες...και ...φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου μια αφιέρωση:
Αναρωτήθηκα πρωτύτερα..."είναι δικό μου,στ' αλήθεια, αυτό το βιβλίο;"
Και τώρα που το ξεφύλλισα νοιώθω ακόμη πιο 
προβληματισμένη...
Πόσο "δικό σου" μπορείς να το νοιώθεις,όταν
μέσα του έχει "απαγορευμένες"και "σκοτεινές" σελίδες;Και με πιο σκεπτικό σου χαρίστηκε;
Για να το διαβάσεις;...και τα κενά που θα σου αφήσουν αυτές οι σελίδες;...περίεργο!!!...
παράξενο ...βιβλίο
Να το διαβάσω;ή  όχι;....δεν ξέρω...
...........................................................................
Έγινα κουραστική; μακρυγόρησα; συγνώμη,μα οι προβληματισμοί πολλοί απ' την ώρα που κράτησα στα χέρια μου αυτό το βιβλίο...οι σκέψεις ανεξάντλητες...τα ερωτηματικά πολλά και  αναπάντητα....κι εξακολουθώ ν' αναρωτιέμαι..."είναι δικό μου;"πόσο πολύ το λαχταρούσα να είναι στ'αλήθεια ολόδικό μου..
Παρ' όλα αυτά,το α γ α π ά ω ,ακόμα κι αν δεν είναι,γιατί μου το χάρισε εκείνος...που είναι κομμάτι της δικής μου καρδιάς,γλυκό κι αγαπημένο