λέξεις...σκέψεις

λέξεις...
για να πούμε όσα σκεφτόμαστε...
λέξεις...σκέψεις...
κι υπάρχουν λέξεις που είναι τόσο δυνατές...
και τόσο μοναδικές...
κι ενώ η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια,υπάρχουν λέξεις που δεν μπορείς να αντικαταστήσεις με άλλες,ως συνώνυμες,για να εκφράσεις αυτό που πραγματικά θες...
κι αυτό είναι δύσκολο...
και δεν το αντιλαμβανόμαστε παρά μόνο όταν έρχεται η στιγμή να πούμε κάτι και ψάχνουμε την κατάλληλη λέξη για να αποδώσουμε σωστά αυτό που έχουμε στο μυαλό μας...
κι είναι ακόμη πιο δύσκολο όταν πρόκειται για ...ζητήματα "καρδιάς"...
να θες να πεις...να μην μπορείς...να μην πρέπει...κι εσύ να θες...να θες να πεις τις πιο δυνατές λέξεις που "φωνάζουν" μέσα σου,κι όμως....
με ποιες να τις αντικαταστήσεις;
κι ακόμη κι αν το κάνεις...
μα,τότε χάνεται το νόημα...
πώς θα μπορούσες άραγε να πεις το "φιλί",το "μαζί"...
κι αυτές είναι ένα απλό παράδειγμα μόνο...
υπάρχουν τόσες πολλές ...που μόνο αυτές - και  μόνο αυτές - θέλουν να βγουν απ' τα χείλη σου,κι όμως....
μια εικόνα ,ίσως,ή ένα τραγούδι;θα πρότεινε κάποιος...εξάλλου,μια εικόνα,λένε,αξίζει χίλιες λέξεις και πάντα θα υπάρχει ένα τραγούδι που θα λέει όσα δεν μπορούμε...όχι ότι και σ' αυτά δεν υπάρχουν "περιορισμοί"...κι εκτός αυτού,δεν είναι το ίδιο,γιατί απλά δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από "τα λόγια της καρδιάς"...
και τότε,οι σκέψεις μένουν σκέψεις...
κρίμα...τόση ομορφιά...και να μένει κρυμμένη βαθιά μέσα σου...και να γίνεται λαχτάρα και να γίνεται ανάγκη και πόθος κι επιθυμία ...που μένει όμως ...κρυφή.